Wk50-52 De deur is dicht, een nieuwe opent

When one door closes another opens...Na drie jaar in 3914 Belle Maison court gewoond te hebben, klinkt al bijna als Beverly Hills 90210, was het dan zover voor de laatste nacht. Het voelde wel al dat we geleidelijk afscheid hadden genomen de afgelopen maanden. Dat maakte het afscheid iets minder emotioneel. Anderzijds ook omdat het echt super druk was de afgelopen weken.

Na de laatste nacht in ons huis geslapen te hebben was het tijd om de laatste spullen uit het huis op te ruimen. Zoals bijna alles de laatste tijd stond ook dinsdag in het teken van afscheid. Eerst voor het afscheid van Rians werk en ‘s-middags van de Nederlanders. Na wederom mooie woorden voor Rian en mooie cadeau’s was het tijd voor informeel afscheid bij Panther Island met de Nederlanders. Dit is de plek waar we al een paar keer eerder geweest zijn om te suppen en river and blues festival. We hadden een lekker plekje onder de bomen en de kinderen (maar stiekem ook de mannen) hadden veel plezier in het water op de supboarden. Als grote verrassing kwam Harro nog langs om namens de DC club afscheid te nemen! Na het water plezier gingen we nog eenmaal naar Belle Maison ct voor een bbq bij de buren. Nog heel even snel één keer onder die heerlijk grote regendouche om op te frissen. Daarna heerlijk gegeten en gekletst. Ook hier hele mooie woorden en idem cadeau’s. Dank!! We hebben altijd gezegd dat je op je hoogtepunt moet vertrekken, dat hebben we met ons Texaans avontuur en nu ook gedaan. Moe maar voldaan in het hotel in bed geploft. Helaas niet uitslapen op woensdag aangezien de schoonmaaksters kwamen om het huis opleverschoon te maken en daarna de sleutel in te leveren. Rian heeft dit voor haar rekening genomen en Thijs zat met Tim en Willem om 08:00 in Ajax tenue klaar voor een interview met het Ajax kids clubblad. We hadden een foto en verhaaltje ingestuurd. Dit vonden ze zo leuk dat ze er een artikel van wilden maken. Eind augustus komen we erin!! Als laatste avondmaal naar het favoriete restaurant van de kinderen geweest. De Lucca’s pizza. Na het eten nog een korte memory tour gedaan om donderdagochtend toch echt de deur achter ons dicht te trekken. Het was een onbeschrijfelijk (ja toch geprobeerd in de blogs) mooi, indrukwekkend, leerzaam, onvergetelijk avontuur! Er zullen nog genoeg momenten komen waarin we het zullen missen, waarderen maar altijd met een glimlach! Dank voor iedereen die met ons meegeleefd heeft en zeker ook zijn langs geweest. Jullie zijn onderdeel van onze Texan experience.

Donderdagochtend vroeg op naar het vliegveld. Waar Thijs en Isabel nog de Schiphol ervaring/angst hadden was het heerlijk rustig en ging alles heel soepel. Na een soepele vlucht kwamen we aan in de Caribbean. Een prachtig appartement met uitzicht op het blauwe water, 3 slaapkamers 2 badkamers grote woonkamer en mega balkon en mega uitzicht!!!

Week 51: Vakantie.

Na een aantal relaxte dagen hadden we zin en energie om een uitje te gaan doen. Op dinsdag zijn we naar een ecologisch park geweest waar we in de bossen in de “cenotes” mochten zwemmen in het meest blauwe en heldere water dat we ooit gezien hadden. Eten, drinken, zwemmen, lezen, slapen. Heerlijk! Het was relatief rustig in het hotel en in de restaurants. Het eten was heerlijk en keuze was prima. Alleen geen ijsjes. De kinderen hebben dat maar opgelost door pinacolada (alcoholvrij) slushpuppies te drinken en veel chocolade toetjes te eten. We zijn ook naar het museum geweest over de historie van de oorspronkelijke bewoners van de Dominicaanse republiek. Erg indrukwekkend. Daarna naar chocolade winkel/fabriek en sigaren winkel/fabriek geweest. Daar waar ze de chocolade winkel niet uit te krijgen waren kregen we ze niet in de sigaren winkel…. Vervolgens door gereden naar Bayahibe waar we op een prachtige locatie heerlijk Italiaans hebben gegeten. Er hebben zich in de loop van de tijd veel Italianen in de dit plaatsje gevestigd. We hadden trouwens ook hier een pickup truck gehuurd. De airco en de motor werkten maar voor de rest…. Alsof er 20 natte honden in hebben gewoond, twee geurboompjes en de airco konden dat tijden het rijden wat verbloemen. Na 10 dagen was het tijd om (weer) in te pakken en het avontuur echt af te sluiten.

Week 52: That’s all folks!

Na een prima vlucht kwamen we met lichte spanning aan op Schiphol, spannend hoeveel van onze koffers zouden meekomen? Wonder boven wonder kwam alles heel snel aan en konden we door de poort. We werden opgewacht door de familie met prachtige spandoeken!! Het was een fijn wederzien en met het inmiddels vertrouwde ritueel van rookworst van de Hema en koffie bij La Place. Na dit ritueel ging Rian met Tim en Isabel en de koffers met de schipholtaxi naar ons tijdelijke huisje. Thijs en Willem gingen met de trein naar Den Bosch om de huurauto op te halen. Moe en voldaan hebben we een glaasje gedronken in Kaatsheuvel en rond 21:00 de luikjes dichtgedaan.

Dinsdag lekker uit geslapen en na heerlijk Nederlands brood bij het ontbijt zijn we naar ons nieuwe huis gegaan. De vloer ligt erin en het begint al echt op een huis te lijken. De kinderen vonden het ook prachtig. Dus na een paar dagen meten, kijken, schoonmaken en wat ontspannen uiteindelijk de grote aankopen gedaan en nu begonnen aan het schilderwerk. Eerst wilden we op maandag beginnen maar omdat Thijs maandag plotseling naar Heerlen moet voor zijn studie en de Texaanse temperaturen deze week hebben we besloten om op zondag te beginnen. Nicht Josefien kwam als extra hulp ook mee schilderen. Vele handen maken licht werk en aan het eind van de dag is de kamer van Tim klaar en Isabel op de helft. Dit zijn de kamers waar we het meeste aan moesten doen dus dat schiet op.

We merken dat we nog vaak het gevoel hebben dat we over een paar weken weer terug naar Texas gaan. Dubbel gevoel, mooie tijd gehad maar ook weer nieuwe uitdagingen hier. Qua toeteren, afsnijden, bumperkleven, weinig ruimte geven hebben we de afgelopen 3 dagen al meer ervaren dan in 3 jaar USA. Aan de andere kant, de shoarma, frietjes pinda, Hollandse nieuwe en vooral het brood smaken wel erg goed! Aangezien we weer terug zijn is dit de laatste blog. De 3 jaar zijn omgevlogen, het was een prachtig avontuur wat we ooit nog een keer gaan beleven, tot dan! Of eerder voor een borrel in Den Bosch!