Week 38 Fun Run

Maandagochtend werd Tim ziek wakker, nou ja zodra de auto naar school vertrokken was met de oudste twee stond er toch ineens iemand vrolijk naast me. Hij hoestte wel als een bouwvakker, dus toch nog maar een dagje thuis gehouden en daarmee had hij de kans om Thijs te besmetten, die zich met wat paracetamol door de week en het vele overleg met zijn studie groepje door de laatste module voor zijn afstuderen heen werkt.

Het geplande werkbezoek van onze toekomstige US baas ging vanwege omstandigheden niet door en gaf ons in ft Worth de tijd om even bij te trekken. We hadden pittige gesprekken over werkgewoontes en wat is normaal om van elkaar te verwachten, want in het weekend is een andere (US) collega overspannen geraakt en mijn baas wilde voorkomen dat het bij een van de anderen ook zover zou komen. De werkdruk en met name de werkuren zijn hier ook wel veel hoger dan dat ik ooit op een andere werkplek heb gezien. Vrijdag werd er een Mental Health down-day voor JPO Ft Worth ingelast, niemand mocht werken en de enige opdracht die we mee kregen was het nadenken over onze werk-prive balans. Toch bijzonder om mee te maken hoe dat op zo’n Amerikaanse manier gaat, altijd lekker rigoureus, we leggen alles een dag plat en dan is alles opgelost. Uiteraard draaiden wij voor de uitgezonden eenheden wel door, maar vooral het gesprek met mijn internationale collega’s was leuk, als ik vertel dat in NL 3of 4 keer per dag je mail checken normaal is zodat je geconcentreerd kan werken is hier het motto bereikbaar zijn. Ik krijg zelf ook wel eens mailtjes waarvan iemand binnen 20 of 30 minuten om een reactie vraagt (bv voorafgaande aan een meeting of laatst een keer vlak voor een interview) tja ik bel al die mensen om uit te leggen dat ik uit Nederland kom en best wel een spoedje voor ze wil oppakken maar dat je me dan wel moet bellen. Overigens kan je dan ook veel beter de inhoud afstemmen, maar iedereen mailt hier. Dat levert dus ook tussen de 150-200 mail per dag op en alle US personeel blijft ook op hun vrije dag en vakantie doormailen ipv hun plaatsvervanger, tja dat breekt je dus op. Binnen de afdeling hebben we naast vulling van de vacatures ook wel wat werkafspraken gemaakt, dus wie weet gaan we hier nog de betere mail en werkgewoontes van elkaar overnemen.

Privé krijgen we ook veel mail, en deze week was er een leuke mail van Oakridge dat ons kind toegelaten was tot de National Junior Honor society. Thijs en ik vroegen ons af welk kind (wie van de drie), maar dat staat ook zo ongeïnteresseerd om terug te mailen naar school dus we moesten maar even afwachten. Willem wilde in eerste instantie niet naar het officiële event, maar kwam er later toch op terug en wilde zowaar ook een pak hebben, dus vrijdagavond zijn we uitgebreid gaan shoppen.

Woensdag was er een Boosterthon, een sponsorloop met als goede doel…Oakridge. In deze tijden hadden we toch eigenlijk wel Ukraine verwacht, maar nee het goede doel was de school zelf dus we zijn geen vrienden [e-38] familie meer gaan stalken. Tim was net op tijd beter voor de FunRun, Isabel liftte bij de crazy round mee op haar vriendinnen en Willem had een Color Run.

Zaterdag begon weer vroeg met een voetbalwedstrijd waarna Thijs de smoker opgestookt had. Naast het vlees hebben we ook zalm gerookt en was ik gerookte kruidenboter en pizza aan het uitproberen, ter voorbereiding op een gezellig bezoek van een familie vanuit Sheppard AFB om gezamenlijk het weekend af te sluiten!