Week 17: Back together
Blijf op de hoogte en volg Fort
15 November 2021 | Verenigde Staten, Arlington
Bij thuiskomst ook gelijk een berichtje van de voetbal coach dat ik Tim nog moest aanmelden om te mogen blijven voetballen. Euh… hij is reeds al bij 2 instanties aangemeld.. Maar het voetbal systeem hier is echt zo bureaucratisch, onoverzichtelijk, versplinterd, onprofessioneel en onbegrijpelijk dus tja hup maar weer 7 formuleren invullen en opsturen. Wat een land.. Maar ondanks dat genieten we echt volop hier, helemaal als je de covid perikelen en teneur in NL ziet.
De kinderen hebben het geweldig naar hun zin op school en dat is ook aan de cijfers te zien. Echt super! Willem gaat voor wiskunde naar de “honors class”. Hiervoor heeft hij zich aangemeld en de test goed gemaakt. Hij krijg nu wat meer en op hoger niveau wiskunde (van wie zou hij dat hebben).
De kinderen hadden vrijdag een online learning day. Om voor zowel de studenten als docenten weer even scherp te houden. Alleen hadden de meeste ouders hier een andere mening over. De learning day was eigenlijk maar 3 uur en voor Tim 35 minuten. Succes ouders!!
Isabel is helemaal into het volleybal. Na haar summercamp bij TCU (Texas Christian University) leek het ons leuk om ook een keer naar een echte wedstrijd te gaan. Op vrijdag was er een wedstrijd tegen Baylor university. Dus Rian en Isabel gezellig op tijd op pad, eerst gingen we samen eten op het terrein van TCU dat al helemaal versierd was met paarse en witte kerstlampjes. Alles is hier in TCU kleuren, zelfs de straannaambordjes zijn paars en we liepen even door de wijk voor het Monsters University gevoel. In een van de stadiums was het volleyball, met 7,000 zitplaatsen iets groter dan ik verwacht had. Binnen uiteraard een champions gallery, en omdat wij ook in TCU kleding waren mochten we dichter bij het veld zitten. De opkomst was met vuurwerk, cheerleaders en een flinke beat, andere supporters waren verkleed en wat een spektakel! Isabel genoot van het de spelopzet, en ik zat me vooral over het publiek & show eromheen te verbazen. Helaas verloren ze wel van Baylor, dus we gaan nog een keer terug als ze winnen!
Zaterdag had Isabel zelf 2 wedstrijden. Die werden gewonnen dus dat gaf een glimlach, terwijl Rian tussen het aanmoedigen door aan het werk was voor een kist die met problemen aan de grond stond. Thijs was met de jongens naar de Oakridge winter craft market. Op de school waren ruim 90 lokale kraampjes met kerstspulletjes. Het merendeel was redelijk oubollig maar toch geslaagd voor familie in NL. Haha, wacht maar af! Eind van de middag het sinterklaas journaal en de intocht gekeken niet beseffend dat we dan ook de schoenen moesten gaan zetten dus in allerijl nog wat kleine gifts gevonden.
Thijs is nog steeds groot fan van de “man who brought cowboy back into country music” Aaron Watson. Hij trad op bij het River & Blues festival in Fort Worth. River slaat op de trinity river die door Fort Worth stroomt en het concert was ook aan de rivier met de skyline van FW op de achtergrond. Willem is ook een fan en gezamenlijk gingen we naar het concert. Wel warm aangekleed want het was buiten en het koelt hier ’s nachts flink af. Het voorprogramma was een leuke en verassende band, die is ook op ons lijstje gekomen: de Dirty River Band. Na een rondje op het terrein en natuurlijk even wat eten en om 22:00 op naar het podium voor onze held. Hij maakte er een mooie show van en bedankt altijd persoonlijk de militairen/veteranen. Willem vond het stiekem wel stoer dat ook ik mijn hand opstak. Moe en een beetje koud in de auto, stoelverwarming aan en kletsend naar huis. Leuk om dit zo samen te kunnen doen.
Aangezien we laat thuis waren hebben we zondag uitgeslapen en rustig opgestart. S-middags met z’n vijfjes even lekker naar Veteranspark in het zonnetje, gevolleybald en met American football gegooid. Daarna in de tuin Hollands geborreld en alles klaar maken voor een nieuwe week met nieuwe kansen!