Week 26: Pol-vid
Blijf op de hoogte en volg Fort
17 Januari 2022 | Verenigde Staten, Arlington
Week 26: Pol-vid
Terwijl Rian best ziek was, kwam de COVID test na zo’n 70 uur eindelijk terug en negatief! De kids waren helemaal opgelucht dat al hun leuke plannen niet geannuleerd hoefden te worden, en Rian was wel verbaasd, omdat ze zo ongeveer alle verschijnselen wel aangevinkt had. Met de hoge ziektemeldingen op het werk en op school, kwam ze erachter dat iedereen die geen covid had last had van pollen, blijkbaar kan dat in Texas in januari! De Ashe juniper (oftewel de mountain cedar) gooien hun pollen eruit na een koude front. Er blijkt dus ook een speciale allergie lijn voor (of beter gezegd tegen) deze pollen te bestaan, gelukkig werken onze standaard hooikoorts pillen ook en na een paar dagen ging het gelukkig de goede kant op.
Dit is wel een tegenstelling tot de COVD besmettingen in de US & Texas en onze eigen omgeving, ook op school zaten ze vrijdag inmiddels boven de 50 besmettingen en mochten de kids in 3rd grade alleen nog maar naar school als ze gevaccineerd waren.
Dit weekend is een lang weekend vanwege Martin Luther King day, maar we kregen net een mailtje van school dat ze dinsdag ook dicht blijven om de docenten en zieke kids de gelegenheid geven om hun quarantaine af te ronden. Sinds begin dit jaar zijn de richtlijnen in de US aangepast en bij een besmetting moet je vanaf de verschijnselen 5 dagen binnen blijven, en nog 5 dagen erna overal een masker dragen. Zo’n extra lang weekend geeft de docenten de kans om de quarantaine af te ronden en eigenlijk kwam het ons ook wel lekker uit, omdat we veel te veel gepland hadden voor ons eigen 3 daagse weekend, haha. Tim had deze week ook nog tijd gehad om zijn puzzel af te maken. Zodra die op tafel ligt is het best verslavend.
Vrijdag had Rian Isabel eerder uit school gehaald om naar de opticien/oogarts te gaan. Ze heeft nu muziekles op school en kwam uit school met een cello…. Gelukkig pastte die net in de mustang. Ze kan op afstand niet altijd goed zien en als ze Rians bril of die van haar vriendin leent ziet ze beter, dus wij op naar de opticien. Nou, dat bleek hier anders te werken en Rian moest eerst een prescriptie van een oogarts hebben. De afspraak was eigenlijk pas over een aantal weken maar we werden gebeld of we toch eerder konden op de basis. In plaats van een oogmeting gingen we eerst een grondig eye exam in, waarbij er naast het onderzoekje zoals in NL ook foto’s van intern haar oog werden gemaakt. Rian vond het wel interessant, maar het afsluitende gesprek bij de oogarts zelf werd nog interessanter, hij wilde haar graag een dilate onderzoek doen met oogdruppels waarbij ze daarna nog 24 u beperkt / blurred vision zou houden. Tja, die had Rian niet aan zien komen en teveel leuke plannen, dus we hebben een nieuwe afspraak gemaakt volgende maand waarna we een dag leeg houden en veel flauwe grappen gemaakt over wat we dan op de tast gaan eten…
Zaterdag was weer een Uber taxi dag, na de inhaal Nederlandse lessen moesten Willem en Tim ieder naar voetbal training op een andere locatie, terwijl Isabel met een vriendin naar een Art Class workshop ging om vervolgens te logeren en Willem had nog een playdate. Net toen we het taxi schema verdeeld hadden, kwamen de berichten binnen dat het door de windchill te koud zou zijn om buiten te trainen en dat de training van de boys naar binnen locaties en andere tijden verzet werden. We vonden ze eerst aanstellers, totdat de plant van Willem uit de vensterbank waaide en ik de Amazon pakketjes die voor de deur waren gelegd moest gaan vangen die door de straat vlogen… Het was rond het vriespunt maar met de chill factor ver onder -10. Tim genoot van de indoortraining met zijn oude team en nieuwe coach, Willem bij zijn klasgenootje en Isabel had een leuke workshop en sleepover, terwijl Thijs door bikkelde met zijn studie en begon Rian met een eerste plannen voor de terugreis naar NL. We kregen een mailtje van DCIOD (die de buitenland plaatsingen regelen) dat het tijd was voor onze intake voor de terugkeer, en gelijk allerlei vragen over of we terugreis zelf wilden regelen en tijdelijke onderbrenging…dus ondanks dat het nog even duurt gaan we toch maar eens beginnen aan de 5-ster puzzel met overdracht werk, studie deadlines, oplevering nieuwbouw, een vakantiehuisje in NL en nog tig variabelen die we een voor een gaan roosteren de komende tijd.
Vrijdag hadden we geen zin om te koken en dus weer Indiaas besteld, lekker pittige curries, en voor de kinderen pizza. Tijdens het tafeldekken gezellig Indiase muziek opgezet. Als is het wel een apart soort muziek.
Thijs moest terugdenken aa nde tijd dat zijn vader op reis naar India was en Thijs thuis zijn rol pakte, met een glas wijn. Daarna lekker een film/popcorn avond. Zondag was het lasagne dag aangezien Tim in de ban van Garfield is en die in een film heel veel lasagne at. Dus dat wilde Tim ook een keer proberen. Dus ook nu tijdens het tafeldekken, gezellige Italiaanse muziek aan en met z’n allen door het huis gedanst. Rian had een heerlijke kreeften bisque gemaakt. Dus als voorafje aan de bisque, wat een heerlijke luxe.
Terwijl Rian best ziek was, kwam de COVID test na zo’n 70 uur eindelijk terug en negatief! De kids waren helemaal opgelucht dat al hun leuke plannen niet geannuleerd hoefden te worden, en Rian was wel verbaasd, omdat ze zo ongeveer alle verschijnselen wel aangevinkt had. Met de hoge ziektemeldingen op het werk en op school, kwam ze erachter dat iedereen die geen covid had last had van pollen, blijkbaar kan dat in Texas in januari! De Ashe juniper (oftewel de mountain cedar) gooien hun pollen eruit na een koude front. Er blijkt dus ook een speciale allergie lijn voor (of beter gezegd tegen) deze pollen te bestaan, gelukkig werken onze standaard hooikoorts pillen ook en na een paar dagen ging het gelukkig de goede kant op.
Dit is wel een tegenstelling tot de COVD besmettingen in de US & Texas en onze eigen omgeving, ook op school zaten ze vrijdag inmiddels boven de 50 besmettingen en mochten de kids in 3rd grade alleen nog maar naar school als ze gevaccineerd waren.
Dit weekend is een lang weekend vanwege Martin Luther King day, maar we kregen net een mailtje van school dat ze dinsdag ook dicht blijven om de docenten en zieke kids de gelegenheid geven om hun quarantaine af te ronden. Sinds begin dit jaar zijn de richtlijnen in de US aangepast en bij een besmetting moet je vanaf de verschijnselen 5 dagen binnen blijven, en nog 5 dagen erna overal een masker dragen. Zo’n extra lang weekend geeft de docenten de kans om de quarantaine af te ronden en eigenlijk kwam het ons ook wel lekker uit, omdat we veel te veel gepland hadden voor ons eigen 3 daagse weekend, haha. Tim had deze week ook nog tijd gehad om zijn puzzel af te maken. Zodra die op tafel ligt is het best verslavend.
Vrijdag had Rian Isabel eerder uit school gehaald om naar de opticien/oogarts te gaan. Ze heeft nu muziekles op school en kwam uit school met een cello…. Gelukkig pastte die net in de mustang. Ze kan op afstand niet altijd goed zien en als ze Rians bril of die van haar vriendin leent ziet ze beter, dus wij op naar de opticien. Nou, dat bleek hier anders te werken en Rian moest eerst een prescriptie van een oogarts hebben. De afspraak was eigenlijk pas over een aantal weken maar we werden gebeld of we toch eerder konden op de basis. In plaats van een oogmeting gingen we eerst een grondig eye exam in, waarbij er naast het onderzoekje zoals in NL ook foto’s van intern haar oog werden gemaakt. Rian vond het wel interessant, maar het afsluitende gesprek bij de oogarts zelf werd nog interessanter, hij wilde haar graag een dilate onderzoek doen met oogdruppels waarbij ze daarna nog 24 u beperkt / blurred vision zou houden. Tja, die had Rian niet aan zien komen en teveel leuke plannen, dus we hebben een nieuwe afspraak gemaakt volgende maand waarna we een dag leeg houden en veel flauwe grappen gemaakt over wat we dan op de tast gaan eten…
Zaterdag was weer een Uber taxi dag, na de inhaal Nederlandse lessen moesten Willem en Tim ieder naar voetbal training op een andere locatie, terwijl Isabel met een vriendin naar een Art Class workshop ging om vervolgens te logeren en Willem had nog een playdate. Net toen we het taxi schema verdeeld hadden, kwamen de berichten binnen dat het door de windchill te koud zou zijn om buiten te trainen en dat de training van de boys naar binnen locaties en andere tijden verzet werden. We vonden ze eerst aanstellers, totdat de plant van Willem uit de vensterbank waaide en ik de Amazon pakketjes die voor de deur waren gelegd moest gaan vangen die door de straat vlogen… Het was rond het vriespunt maar met de chill factor ver onder -10. Tim genoot van de indoortraining met zijn oude team en nieuwe coach, Willem bij zijn klasgenootje en Isabel had een leuke workshop en sleepover, terwijl Thijs door bikkelde met zijn studie en begon Rian met een eerste plannen voor de terugreis naar NL. We kregen een mailtje van DCIOD (die de buitenland plaatsingen regelen) dat het tijd was voor onze intake voor de terugkeer, en gelijk allerlei vragen over of we terugreis zelf wilden regelen en tijdelijke onderbrenging…dus ondanks dat het nog even duurt gaan we toch maar eens beginnen aan de 5-ster puzzel met overdracht werk, studie deadlines, oplevering nieuwbouw, een vakantiehuisje in NL en nog tig variabelen die we een voor een gaan roosteren de komende tijd.
Vrijdag hadden we geen zin om te koken en dus weer Indiaas besteld, lekker pittige curries, en voor de kinderen pizza. Tijdens het tafeldekken gezellig Indiase muziek opgezet. Als is het wel een apart soort muziek.
Thijs moest terugdenken aa nde tijd dat zijn vader op reis naar India was en Thijs thuis zijn rol pakte, met een glas wijn. Daarna lekker een film/popcorn avond. Zondag was het lasagne dag aangezien Tim in de ban van Garfield is en die in een film heel veel lasagne at. Dus dat wilde Tim ook een keer proberen. Dus ook nu tijdens het tafeldekken, gezellige Italiaanse muziek aan en met z’n allen door het huis gedanst. Rian had een heerlijke kreeften bisque gemaakt. Dus als voorafje aan de bisque, wat een heerlijke luxe.
