Week 7 Washington DC
Blijf op de hoogte en volg Fort
08 September 2020 | Verenigde Staten, Arlington
De kids vinden het gelukkig superleuk om weer naar school te gaan. Langzaam aan komen wij ook weer in een ritme met alles klaar zetten en de huiswerkbegeleiding na het eten. Willem heeft pre algebra, met wiskundige technieken voor long division waar ik met al mijn jaren TU echt ff over na moet denken wat ze willen bereiken. Ook het Frans vind hij erg leuk. Tim neemt zijn huiswerk ook heel serieus. Hij heeft het oude bureau van Isabel en gaat iedere dag een half uur woorden schrijven en ook nog lezen. Inmiddels leest hij ons voor i.p.v. wij hem, en het is best vreemd om te merken dat hij in het Engels beter kan lezen dan in het Nederlands. Op dit moment is “Pete the Cat” favoriet.
Woensdag was onze trouwdag, maar ’s avonds hadden we heel romantisch eerst een kennismakingsgesprek bij de wereldschool en daarna een livestream van de Armed Forces Day van de ambassade. Andere jaren wordt er op de Armed Forces Day een borrel gehouden in Washington DC, om de steun van US tijdens de 2e wereldoorlog te memoreren en de veteranen te eren, maar dit jaar ging het digitaal. Er was een aansprekend filmpje over de militaire samenwerking tussen de VS en NL. Met het pakketje inclusief borrelnoten die we erbij hadden gekregen hebben we gekeken, en het team voor de F35 in Ft Worth werd zowaar even genoemd! Aansluitend hebben we met z’n tweetjes nog foto’s van de bruiloft gekeken en geborreld, waardoor het moeilijk opstaan was donderdag. Er moest wel een hoop gebeuren want vrijdag gingen we naar DC!
Rond lunchtijd hebben we de kids uit school gehaald (gelukkig hadden ze college T-shirt day zodat ze niet in hun schooluniform hoefden te vliegen) en gelijk door naar het vliegveld. Helaas was het vliegtuig helemaal vol, dat hadden we niet verwacht na onze vorige rustige vluchten, maar gelukkig bleef iedereen braaf met een mondkapje op zijn eigen stoel zitten. In DC werden we opgehaald door Harro en Els (en Bas en Eline natuurlijk) met een dikke auto en een cabrio, en het hele weekend was het heerlijk cabrio weer. Zowel Thijs als ik waren al bij ze op bezoek geweest, maar de kids nog niet en het was super gezellig om weer met z’n allen te kunnen bijkletsen en voor Bas en Isabel erg leuk om weer samen te kunnen spelen!
De volgende dag gingen we lekker als toerist naar the White House, Lincoln memorial, reflecting pool en het World War II memorial. Willem en Isabel worden echt ouder en geïnteresseerd in de memorials, dus die gingen nog naar het Vietnam memorial, waar Tim nog paddenstoelen (alles is groter in de US) ging kijken en wilde pootje baden bij het WW II memorial. Daarna weer heerlijk bij Harro en Els op hun dakterras geborreld en verder kletsen. Zondag naar Great Falls Park geweest met een mooie waterval en daarna zijn we op het terrein van de school van Bas en Eline geweest, erg leuk om te zien. Voor onze terugvlucht konden we op maandag ochtend naar het Spy museum, waar het zo rustig was dat we met onze families de aanval op de compound van Osama Bin Laden konden “red teamen”, en de kids hun eigen skills diploma’s gehaald hebben! Op onze terugvlucht werden we als klap op de vuurpijl tijdens het instappen uit de rij gehaald (ik had brutaal gevraagd of we allevijf eerder mochten inchecken op onze US military pass) en mochten de kids in de cockpit. Zowel Willem, Isabel als Tim mochten in de pilot seat en een paar schakelaars om zetten om op te starten, Dallas Fort Worth here we come!
Woensdag was onze trouwdag, maar ’s avonds hadden we heel romantisch eerst een kennismakingsgesprek bij de wereldschool en daarna een livestream van de Armed Forces Day van de ambassade. Andere jaren wordt er op de Armed Forces Day een borrel gehouden in Washington DC, om de steun van US tijdens de 2e wereldoorlog te memoreren en de veteranen te eren, maar dit jaar ging het digitaal. Er was een aansprekend filmpje over de militaire samenwerking tussen de VS en NL. Met het pakketje inclusief borrelnoten die we erbij hadden gekregen hebben we gekeken, en het team voor de F35 in Ft Worth werd zowaar even genoemd! Aansluitend hebben we met z’n tweetjes nog foto’s van de bruiloft gekeken en geborreld, waardoor het moeilijk opstaan was donderdag. Er moest wel een hoop gebeuren want vrijdag gingen we naar DC!
Rond lunchtijd hebben we de kids uit school gehaald (gelukkig hadden ze college T-shirt day zodat ze niet in hun schooluniform hoefden te vliegen) en gelijk door naar het vliegveld. Helaas was het vliegtuig helemaal vol, dat hadden we niet verwacht na onze vorige rustige vluchten, maar gelukkig bleef iedereen braaf met een mondkapje op zijn eigen stoel zitten. In DC werden we opgehaald door Harro en Els (en Bas en Eline natuurlijk) met een dikke auto en een cabrio, en het hele weekend was het heerlijk cabrio weer. Zowel Thijs als ik waren al bij ze op bezoek geweest, maar de kids nog niet en het was super gezellig om weer met z’n allen te kunnen bijkletsen en voor Bas en Isabel erg leuk om weer samen te kunnen spelen!
De volgende dag gingen we lekker als toerist naar the White House, Lincoln memorial, reflecting pool en het World War II memorial. Willem en Isabel worden echt ouder en geïnteresseerd in de memorials, dus die gingen nog naar het Vietnam memorial, waar Tim nog paddenstoelen (alles is groter in de US) ging kijken en wilde pootje baden bij het WW II memorial. Daarna weer heerlijk bij Harro en Els op hun dakterras geborreld en verder kletsen. Zondag naar Great Falls Park geweest met een mooie waterval en daarna zijn we op het terrein van de school van Bas en Eline geweest, erg leuk om te zien. Voor onze terugvlucht konden we op maandag ochtend naar het Spy museum, waar het zo rustig was dat we met onze families de aanval op de compound van Osama Bin Laden konden “red teamen”, en de kids hun eigen skills diploma’s gehaald hebben! Op onze terugvlucht werden we als klap op de vuurpijl tijdens het instappen uit de rij gehaald (ik had brutaal gevraagd of we allevijf eerder mochten inchecken op onze US military pass) en mochten de kids in de cockpit. Zowel Willem, Isabel als Tim mochten in de pilot seat en een paar schakelaars om zetten om op te starten, Dallas Fort Worth here we come!
