Week 42 Game on!
Blijf op de hoogte en volg Fort
10 Mei 2021 | Verenigde Staten, Arlington
We hebben een drukke maar heerlijke week achter de rug. Van op school Field Day, naar de laatste loodjes, een dienstreis Nellis AFB , de eerste volleybal wedstrijd, Hurricane Harbour naar een Soccer toernooi.
Rian ging voor haar werk een paar dagen naar Nellis AFB, op 20 minuten rijden van Las Vegas. We gaan hen helpen om grote internationale oefeningen te ondersteunen en het was erg leuk om alle hangaars, faciliteiten en de mensen met wie je telefonisch gewerkt hebt in het echt te ontmoeten. ’s Avonds gingen we met de mensen van de vliegbasis eten in Vegas bij Fremont street, waar een nieuw 21+ casino geopend is, genoten we van de vrije sfeer daar en sloten we de dag af met een glas whiskey op de mooie samenwerking. Ik hou niet eens van whiskey, maar ik heb het hier wel leren drinken voor als er zaken gedaan moeten worden ;-)
Ondertussen had Thijs support van EJ en Ingrid die op onze kids pasten terwijl Isabel naar de volley bal training ging, want zaterdag was haar eerste wedstrijd! Vol enthousiasme ging ze er heen, maar met pas 2 trainingen verloren ze toch van de tegenstander. Voor iedere bal moest geklapt worden (we blijven ons positief verbazen over het positivisme hier), en ze had best wat punten gescoord met haar service en het erg leuk gevonden. Aan het einde van de wedstrijd kwam er een doos chips tevoorschijn en zei de coach dat ze nog een snackmoeder aan moest wijzen, het gaat hier toch iets anders dan de fruitmoeder bij de hockey …
Op vrijdag was het voor lowerschool (Isabel en Tim) een ‘fieldday’. Te vergelijken met een sportdag als in NL. Uiteraard konden we weer t-shirts kopen voor de kinderen en voor onszelf. Het was een heerlijke dag qua weer en de spellen waren leuk en ruim opgezet. We mochten komen kijken, iets wat wij maar zeker de kinderen erg leuk vonden. Het voelde voor het eerst sinds ruim een jaar weer als ‘vertrouwd’. Het gezellig samen zijn als school.
We hebben een gaaf waterpark hier in Arlington, ‘Hurricane Harbor’ en dit jaar hebben we een membership genomen. We hebben Isabel als wiskunde opdracht laten uitrekenen of de seizoen pass of membership gunstiger was, en voor dit jaar een membership bij Hurricane Harbour gekocht waarmee we ook toegang tot Six Flags hebben, het is onderdeel van Six Flags. De volleybal is op maar 6 minuten rijden van het waterpark, dus Isabel, Tim en ik gingen daar zaterdag na de wedstrijd heen. Het was de langste lazy river die ik ooit gezien heb, we hebben er de hele middag in liggen dobberen en ’s avonds ging iedereen uitgeput op tijd naar bed. Willem had een voetbal toernooi en was de hele dag weg. 2 wedstrijden goed gewonnen dus weer kans op medailles. Thijs bleef thuis zodat hij het huis voor zichzelf had om te studeren. Even flinke meters gemaakt.
Zondag stond Tim al vroeg naast ons bed want het was moederdag! Een vroeg ontbijtje was nodig want Willem had de tweede dag van zijn toernooi, en moest nog een flink stuk rijden voor zijn eerste wedstrijd (nogmaals 50 minuten rijden is hier niks). Tijdens het toernooi hadden Tim en Isabel een poolparty voor me gemaakt en kwam Willem thuis met een enorme medaille voor de 2e plek! Ze moesten uiteindelijk in de finale tegen een team dat een jaar ouder was en op een hoger niveau speelde. Eerste wedstrijd kansloos verloren tegen ze met 4-0. Toen bleek dat we ook de finale tegen hen moesten spelen hadden m.n. onze Nederlandse kinderen (incl mijzelf) het idee van ‘laat maar, schrijf maar 3-0 op en naar huis’. De coach legde het voor aan de groep en er werd gestemd. De Amerikaanse mentaliteit won: de finale werd gespeeld. Maar goed dat we dit deden want de jongens speelden een hele andere wedstrijd, helaas met 5-2 verloren maar ze konden echt met opgeheven hoofd de medaille in ontvangst nemen. Met een heel ander gevoel het toernooi afgesloten.
Op school is er een soort eindrace want na alle voetbal moest Willem ‘s avonds nog wiskunde huiswerk maken, terwijl hij al de hele week iedere avond gewerkt had. Isabel zit hem achter zijn broek aan, want we hebben de kids een “Yes-day” beloofd als grapje als ze goede cijfers halen maar ze zijn daardoor echt enorm gemotiveerd, dus de belofte staat…
Rian ging voor haar werk een paar dagen naar Nellis AFB, op 20 minuten rijden van Las Vegas. We gaan hen helpen om grote internationale oefeningen te ondersteunen en het was erg leuk om alle hangaars, faciliteiten en de mensen met wie je telefonisch gewerkt hebt in het echt te ontmoeten. ’s Avonds gingen we met de mensen van de vliegbasis eten in Vegas bij Fremont street, waar een nieuw 21+ casino geopend is, genoten we van de vrije sfeer daar en sloten we de dag af met een glas whiskey op de mooie samenwerking. Ik hou niet eens van whiskey, maar ik heb het hier wel leren drinken voor als er zaken gedaan moeten worden ;-)
Ondertussen had Thijs support van EJ en Ingrid die op onze kids pasten terwijl Isabel naar de volley bal training ging, want zaterdag was haar eerste wedstrijd! Vol enthousiasme ging ze er heen, maar met pas 2 trainingen verloren ze toch van de tegenstander. Voor iedere bal moest geklapt worden (we blijven ons positief verbazen over het positivisme hier), en ze had best wat punten gescoord met haar service en het erg leuk gevonden. Aan het einde van de wedstrijd kwam er een doos chips tevoorschijn en zei de coach dat ze nog een snackmoeder aan moest wijzen, het gaat hier toch iets anders dan de fruitmoeder bij de hockey …
Op vrijdag was het voor lowerschool (Isabel en Tim) een ‘fieldday’. Te vergelijken met een sportdag als in NL. Uiteraard konden we weer t-shirts kopen voor de kinderen en voor onszelf. Het was een heerlijke dag qua weer en de spellen waren leuk en ruim opgezet. We mochten komen kijken, iets wat wij maar zeker de kinderen erg leuk vonden. Het voelde voor het eerst sinds ruim een jaar weer als ‘vertrouwd’. Het gezellig samen zijn als school.
We hebben een gaaf waterpark hier in Arlington, ‘Hurricane Harbor’ en dit jaar hebben we een membership genomen. We hebben Isabel als wiskunde opdracht laten uitrekenen of de seizoen pass of membership gunstiger was, en voor dit jaar een membership bij Hurricane Harbour gekocht waarmee we ook toegang tot Six Flags hebben, het is onderdeel van Six Flags. De volleybal is op maar 6 minuten rijden van het waterpark, dus Isabel, Tim en ik gingen daar zaterdag na de wedstrijd heen. Het was de langste lazy river die ik ooit gezien heb, we hebben er de hele middag in liggen dobberen en ’s avonds ging iedereen uitgeput op tijd naar bed. Willem had een voetbal toernooi en was de hele dag weg. 2 wedstrijden goed gewonnen dus weer kans op medailles. Thijs bleef thuis zodat hij het huis voor zichzelf had om te studeren. Even flinke meters gemaakt.
Zondag stond Tim al vroeg naast ons bed want het was moederdag! Een vroeg ontbijtje was nodig want Willem had de tweede dag van zijn toernooi, en moest nog een flink stuk rijden voor zijn eerste wedstrijd (nogmaals 50 minuten rijden is hier niks). Tijdens het toernooi hadden Tim en Isabel een poolparty voor me gemaakt en kwam Willem thuis met een enorme medaille voor de 2e plek! Ze moesten uiteindelijk in de finale tegen een team dat een jaar ouder was en op een hoger niveau speelde. Eerste wedstrijd kansloos verloren tegen ze met 4-0. Toen bleek dat we ook de finale tegen hen moesten spelen hadden m.n. onze Nederlandse kinderen (incl mijzelf) het idee van ‘laat maar, schrijf maar 3-0 op en naar huis’. De coach legde het voor aan de groep en er werd gestemd. De Amerikaanse mentaliteit won: de finale werd gespeeld. Maar goed dat we dit deden want de jongens speelden een hele andere wedstrijd, helaas met 5-2 verloren maar ze konden echt met opgeheven hoofd de medaille in ontvangst nemen. Met een heel ander gevoel het toernooi afgesloten.
Op school is er een soort eindrace want na alle voetbal moest Willem ‘s avonds nog wiskunde huiswerk maken, terwijl hij al de hele week iedere avond gewerkt had. Isabel zit hem achter zijn broek aan, want we hebben de kids een “Yes-day” beloofd als grapje als ze goede cijfers halen maar ze zijn daardoor echt enorm gemotiveerd, dus de belofte staat…
