Week 45: Goed begin van vakantie
Blijf op de hoogte en volg Fort
31 Mei 2021 | Verenigde Staten, Arlington
Soms heb je weken waar het “rustig” voort kabbelt maar niet afgelopen week. De eerste vakantieweek begon goed. De kinderen kregen hun cijfers (terwijl ze al zomervakantie hebben…) en die waren heel mooi! Thijs kon dus niet achterblijven en haalde afgelopen woensdag zijn laatste tentamen van de pre-master waardoor hij nu officieel in de master zit ondanks het feit dat hij al druk bezig is met de master modules. Na zulke mooie cijfers kon ook Rian niet achterblijven. Die had donderdag een grote briefing voor de hoogste JPOleiding, die eindigde met mooie plenaire complimenten. Dus tijd voor ontspanning met een poolparty met popcorn, pizza en ijs!
Na de poolparty vertrok Thijs voor een bier/smoke avondje bij een collega die nu vast in de VS woont. Hij is altijd een fijne vraagbaak voor als we de cultuur en gebruiken willen doorgronden. Lekker buiten gezeten en diverse biertjes gedronken, de wereld verbeterd en ondertussen lag er lekker fingerfood op de smoker naast ons. Erg gezellig avondje en leve Uber!
Donderdag hebben we ook nieuwe Nederlanders/collega’s opgehaald op het vliegveld. Elk jaar rond deze tijd gaan er een paar weer terug naar NL en komen er mensen naar hier. Was leuk maar besef dat wij volgend jaar aan de beurt zijn is gek.
Vrijdag met de jongens naar de kapper geweest, enerzijds was het weer nodig qua lengte en anderzijds had Tim zelf weer de schaar ter hand genomen…. Dan ziet hij een eigenwijze pluk en pakt hij de schaar. De haren proberen te verstoppen en daarna glashard ontkennen terwijl je ziet dat hij een stukje haar mist haha wat een gast!
Zaterdag was het dan eindelijk zover, Rian ging naar NASA Houston! Thijs had 3 maanden geleden al tickets voor Aaron Watson (‘the man who brought cowboy back into country music’) geboekt in Fort Worth. Daarnaast wil hij de huidige module afronden voordat we op roadtrip gaan dus heel ongezellig opgesplitst. Na de auto ingepakt te hebben met tent, luchtbedden etc.. Vertrokken ze richting Houston.
Thijs kon aardig doorpakken en zich op tijd klaar maken voor zijn eerste Country concert. Het was in Billy Bob’s, the worlds largest Honky Tonk. Dus gepast gekleed, cowboy boots, jeans, buckle belt (cowboy riem) en pearl snap shirt (ruitenblouse met pearl drukknopen). Ik paste helemaal in de setting. Wat een ervaring was dit. Echt geweldig om te zien, Echt 95% van de mensen hadden deze kleding aan. Enige wat ik niet op had was mijn cap, maar dit doe ik volgende keer zeker. Ook veel mannen met cowboy hoed. Maar dat staat me denk ik niet echt. De dames ook of in rokje en bijna allemaal ook boots. Echt het stereotype beeld wat ik van Texas had. Echt gaaf. Vooraf en direct na het concert werd er volop ge-linedanced. Van jong tot oud. Leuke sfeer, echt even nostalgisch Texas en niet totaal niet inclusief. Op enkele Mexicanen na was iedereen blank. Aparte constatering. Qua covid was het voor het eerst dat het even aanvoelde als ‘normaal’. Niemand had een masker op en hield afstand. Dat voelde in het begin wel wat onwennig maar op een gegeven moment merk je dat je snel omschakelt naar wat normaal gewoon was. Show was goed.
Ondertussen reden wij richting Houston, waar we bij NASA een military family camp-out geboekt hadden, en met ons tentje onder de Boeing shuttle carrier op Independence Plaze mochten kamperen! ’s Avonds was er een programma met diner en daarna uitleg en 2 engineering projecten. Eerst gingen we met Sphero robot balls, net als een Rover met lading een parcours afleggen. We moesten wat prototypes bouwen met de spullen die we hadden gekregen en Isabel had een mooie constructie, terwijl de jongens met de Sphero ballen aan het scheuren waren en ook op tijd een constructie haddden. Daarna gingen ze ieder hun eigen raket bouwen, en aan het einde van de avond gingen de medewerkers van Nasa raketjes op het parkeerterrein lanceren. Natuurlijk was het niet het einde van de avond, want we lagen gezellig met z’n viertjes in de tent, dus er moest nog gekletst worden en “would you rather“ worden gespeeld.
De volgende ochtend werden we op tijd wakker gemaakt, want we moesten natuurlijk wel weg zijn voordat de bezoekers kwamen. Onder tijdsdruk de tent ingepakt, nou ja in de auto gestopt, en daarna gingen we in de tramtour over het terrein van NASA. Supergaaf om alle gebouwen te zien, waar aan de voorbereidingen voor Artemis gewerkt wordt. We mochten langs glazen wanden in het crew training center kijken, waar ik de Orion heel gaaf vond, en de kids weg waren van de robot Robonaut. De volgende stap was bij de enorme Saturn V raket en daarna gingen we het Space Center zelf in, om materialen van de maan, de voorbereidingen voor de missie naar Mars en ISS te bekijken. Moe, maar voldaan weer en route naar Arlington, met morgen een dagje vrij voor Memorial Day hier!
Na de poolparty vertrok Thijs voor een bier/smoke avondje bij een collega die nu vast in de VS woont. Hij is altijd een fijne vraagbaak voor als we de cultuur en gebruiken willen doorgronden. Lekker buiten gezeten en diverse biertjes gedronken, de wereld verbeterd en ondertussen lag er lekker fingerfood op de smoker naast ons. Erg gezellig avondje en leve Uber!
Donderdag hebben we ook nieuwe Nederlanders/collega’s opgehaald op het vliegveld. Elk jaar rond deze tijd gaan er een paar weer terug naar NL en komen er mensen naar hier. Was leuk maar besef dat wij volgend jaar aan de beurt zijn is gek.
Vrijdag met de jongens naar de kapper geweest, enerzijds was het weer nodig qua lengte en anderzijds had Tim zelf weer de schaar ter hand genomen…. Dan ziet hij een eigenwijze pluk en pakt hij de schaar. De haren proberen te verstoppen en daarna glashard ontkennen terwijl je ziet dat hij een stukje haar mist haha wat een gast!
Zaterdag was het dan eindelijk zover, Rian ging naar NASA Houston! Thijs had 3 maanden geleden al tickets voor Aaron Watson (‘the man who brought cowboy back into country music’) geboekt in Fort Worth. Daarnaast wil hij de huidige module afronden voordat we op roadtrip gaan dus heel ongezellig opgesplitst. Na de auto ingepakt te hebben met tent, luchtbedden etc.. Vertrokken ze richting Houston.
Thijs kon aardig doorpakken en zich op tijd klaar maken voor zijn eerste Country concert. Het was in Billy Bob’s, the worlds largest Honky Tonk. Dus gepast gekleed, cowboy boots, jeans, buckle belt (cowboy riem) en pearl snap shirt (ruitenblouse met pearl drukknopen). Ik paste helemaal in de setting. Wat een ervaring was dit. Echt geweldig om te zien, Echt 95% van de mensen hadden deze kleding aan. Enige wat ik niet op had was mijn cap, maar dit doe ik volgende keer zeker. Ook veel mannen met cowboy hoed. Maar dat staat me denk ik niet echt. De dames ook of in rokje en bijna allemaal ook boots. Echt het stereotype beeld wat ik van Texas had. Echt gaaf. Vooraf en direct na het concert werd er volop ge-linedanced. Van jong tot oud. Leuke sfeer, echt even nostalgisch Texas en niet totaal niet inclusief. Op enkele Mexicanen na was iedereen blank. Aparte constatering. Qua covid was het voor het eerst dat het even aanvoelde als ‘normaal’. Niemand had een masker op en hield afstand. Dat voelde in het begin wel wat onwennig maar op een gegeven moment merk je dat je snel omschakelt naar wat normaal gewoon was. Show was goed.
Ondertussen reden wij richting Houston, waar we bij NASA een military family camp-out geboekt hadden, en met ons tentje onder de Boeing shuttle carrier op Independence Plaze mochten kamperen! ’s Avonds was er een programma met diner en daarna uitleg en 2 engineering projecten. Eerst gingen we met Sphero robot balls, net als een Rover met lading een parcours afleggen. We moesten wat prototypes bouwen met de spullen die we hadden gekregen en Isabel had een mooie constructie, terwijl de jongens met de Sphero ballen aan het scheuren waren en ook op tijd een constructie haddden. Daarna gingen ze ieder hun eigen raket bouwen, en aan het einde van de avond gingen de medewerkers van Nasa raketjes op het parkeerterrein lanceren. Natuurlijk was het niet het einde van de avond, want we lagen gezellig met z’n viertjes in de tent, dus er moest nog gekletst worden en “would you rather“ worden gespeeld.
De volgende ochtend werden we op tijd wakker gemaakt, want we moesten natuurlijk wel weg zijn voordat de bezoekers kwamen. Onder tijdsdruk de tent ingepakt, nou ja in de auto gestopt, en daarna gingen we in de tramtour over het terrein van NASA. Supergaaf om alle gebouwen te zien, waar aan de voorbereidingen voor Artemis gewerkt wordt. We mochten langs glazen wanden in het crew training center kijken, waar ik de Orion heel gaaf vond, en de kids weg waren van de robot Robonaut. De volgende stap was bij de enorme Saturn V raket en daarna gingen we het Space Center zelf in, om materialen van de maan, de voorbereidingen voor de missie naar Mars en ISS te bekijken. Moe, maar voldaan weer en route naar Arlington, met morgen een dagje vrij voor Memorial Day hier!
