Week 17 In between Halloween and Thanksgiving
Blijf op de hoogte en volg Fort
16 November 2020 | Verenigde Staten, Arlington
Ondanks de 28graden begint iedereen hier al in Kerststemming te raken. Tijdens Halloween was het ons al opgevallen dat veel gezinnen de kerstboom al in huis hadden staan, en inmiddels beginnen de eerste huizen ook al met hun lampjes en opblaasversiering in de tuin. Morgen gaan we ook een quote opvragen, maar we zijn toch van plan om pas na Thanksgiving te beginnen. Deze week wordt een kort maar druk weekje, Rian gaat nog 3 dagen op pad voor het werk en is maar net op tijd terug om vrijdag op het vliegtuig naar Flagstaff te stappen voor onze roadtrip naar de Grand Caynon, Monument Valley, Bryce , Zion en we vliegen terug via Las Vegas.
Afgelopen week had Thijs vrij genomen om te studeren, maar helaas kwam de benodigde reactie van de docent op het ingeleverde eerste deel niet binnen. Hij heeft zich door een paar dikke boeken voor de volgende module (Wetenschapsfilosofie) heen geworsteld, terwijl ik naast het werk het juridische systeem in de USA probeer te begrijpen. We hebben een Nederlandse volmacht nodig, die hier door een public notary ondertekend moest worden. In plaats van de notaris kan je daarvoor gewoon naar de UPS winkel, een soort Primera, die echt mensen in dienst heeft die voor jou dat ter plekke zonder afspraak kunnen ondertekenen (6 US dollar, dat is dan wel weer een stuk goedkoper dan in NL). Ik was daar al achter gekomen toen ik waivers voor de inentingen moest tekenen, jij moet dan ter plekke ondertekenen en die public notary tekent alleen dat jij daadwerkelijk de persoon bent die de brief ondertekend. Dit keer was het dus een Nederlands document, maar werd door de betreffende dame zonder blikken of blozen getekend. Daarna moest ik het nog formaliseren met een apostille, maar ja in Austin is het kantoor dicht vanwege COVID. De ambassade kon ook niet helpen, maar uiteindelijk heb ik een bedrijfje in Dallas gevonden die het per FedEx verder naar de juiste afdeling verstuurden.
Naast dit gepuzzel had ik ook nog een ziekenhuisrekening die maar niet betaald werd door de verzekering. Na de 3e brief ben ik maar eens het hele document gaan lezen, en bleek dat ik geen schadeclaim ingediend had. Nu was Tim inderdaad bij iemand anders thuis gevallen, en in het ziekenhuis hebben ze een code bij het ongeval aangegeven dat ik de schade zou kunnen verhalen. Ik vond dat onzin, dus heb die formulieren weggegooid, maar moet nu toch informatie aanleveren omdat de verzekering de X-ray van Tim anders niet wil betalen…Volgende keer toch maar zeggen dat ze thuis gevallen zijn, wat een systeem hier.
Zaterdag kwamen de buurtjes eten omdat haar man in Nederland in opleiding is en konden we lekker BBQ’en. Dat was zo goed bevallen dat we zondag ook nog buiten gingen ontbijten, Daarna de Nederlandse les en laatste hockeytraining. Voor de winterstop was er nog een afsluitende training.
De jongens voetballen nog even door, en omdat we wat terughoudend zijn met zaalsport vanwege covid blijven we misschien deze winter wel buiten trainen, aangezien de jongens in het voorjaar ook weer een team gaan vormen. De directeur kwam formeel melden dat ze nu nog amateur zijn, maar dat het er wel in zat om een niveau hoger te komen (lees: kans op een studiebeurs voor college). In de afgelopen weken kregen we ook iedere keer een mail als er een van de meiden van onze hockeyclub aangenomen was op een universiteit met een hockeybeurs, superleuk voor ze, maar ik ben blij dat we in Nederland daar toch niet afhankelijk van hoeven te zijn om te kunnen studeren.
Zondag hebben we lekker de intocht gekeken, gisteren konden de kids geen schoen zetten aangezien ze een tent in de game room gebouwd hebben. Vanavond mag dat wel, als Thijs tenminste zijn 10 paar schoenen eerst eens weg haalt bij de openhaard...
Afgelopen week had Thijs vrij genomen om te studeren, maar helaas kwam de benodigde reactie van de docent op het ingeleverde eerste deel niet binnen. Hij heeft zich door een paar dikke boeken voor de volgende module (Wetenschapsfilosofie) heen geworsteld, terwijl ik naast het werk het juridische systeem in de USA probeer te begrijpen. We hebben een Nederlandse volmacht nodig, die hier door een public notary ondertekend moest worden. In plaats van de notaris kan je daarvoor gewoon naar de UPS winkel, een soort Primera, die echt mensen in dienst heeft die voor jou dat ter plekke zonder afspraak kunnen ondertekenen (6 US dollar, dat is dan wel weer een stuk goedkoper dan in NL). Ik was daar al achter gekomen toen ik waivers voor de inentingen moest tekenen, jij moet dan ter plekke ondertekenen en die public notary tekent alleen dat jij daadwerkelijk de persoon bent die de brief ondertekend. Dit keer was het dus een Nederlands document, maar werd door de betreffende dame zonder blikken of blozen getekend. Daarna moest ik het nog formaliseren met een apostille, maar ja in Austin is het kantoor dicht vanwege COVID. De ambassade kon ook niet helpen, maar uiteindelijk heb ik een bedrijfje in Dallas gevonden die het per FedEx verder naar de juiste afdeling verstuurden.
Naast dit gepuzzel had ik ook nog een ziekenhuisrekening die maar niet betaald werd door de verzekering. Na de 3e brief ben ik maar eens het hele document gaan lezen, en bleek dat ik geen schadeclaim ingediend had. Nu was Tim inderdaad bij iemand anders thuis gevallen, en in het ziekenhuis hebben ze een code bij het ongeval aangegeven dat ik de schade zou kunnen verhalen. Ik vond dat onzin, dus heb die formulieren weggegooid, maar moet nu toch informatie aanleveren omdat de verzekering de X-ray van Tim anders niet wil betalen…Volgende keer toch maar zeggen dat ze thuis gevallen zijn, wat een systeem hier.
Zaterdag kwamen de buurtjes eten omdat haar man in Nederland in opleiding is en konden we lekker BBQ’en. Dat was zo goed bevallen dat we zondag ook nog buiten gingen ontbijten, Daarna de Nederlandse les en laatste hockeytraining. Voor de winterstop was er nog een afsluitende training.
De jongens voetballen nog even door, en omdat we wat terughoudend zijn met zaalsport vanwege covid blijven we misschien deze winter wel buiten trainen, aangezien de jongens in het voorjaar ook weer een team gaan vormen. De directeur kwam formeel melden dat ze nu nog amateur zijn, maar dat het er wel in zat om een niveau hoger te komen (lees: kans op een studiebeurs voor college). In de afgelopen weken kregen we ook iedere keer een mail als er een van de meiden van onze hockeyclub aangenomen was op een universiteit met een hockeybeurs, superleuk voor ze, maar ik ben blij dat we in Nederland daar toch niet afhankelijk van hoeven te zijn om te kunnen studeren.
Zondag hebben we lekker de intocht gekeken, gisteren konden de kids geen schoen zetten aangezien ze een tent in de game room gebouwd hebben. Vanavond mag dat wel, als Thijs tenminste zijn 10 paar schoenen eerst eens weg haalt bij de openhaard...
