Week 51 Deels in DFW, deels in Nederland
Blijf op de hoogte en volg Fort
13 Juli 2020 | Verenigde Staten, Arlington
Deze week zijn fort WIT en Thijs naar Nederland en ben ik in Arlington achter gebleven om te werken. Ik heb vanuit Defensie genoeg vakantiedagen, maar mijn internationale collega’s gaan binnenkort terug naar de UK en Italië, dus moet er aan de overdracht gewerkt worden. Ook nemen de meeste Amerikaanse collega’s maar maximaal een week verlof in de zomer, dus tijd om weer te beginnen. Per dag krijg ik tussen de 120-150 mail, dus het was even wat werk om bij te lezen…
Maandagochtend nadat de studieopdracht verzonden was, kon Thijs zich op de reis naar Nederland gaan richten. De kids hadden leuke schaaltjes geverfd en laten bakken, die even ophalen voor oma en toen hadden we nog wat papierwerk te doen. Ze moesten alle vier een gezondheidsverklaring bij zich hebben voor de aankomst op Schiphol en ik moest een toestemmingsverklaring tekenen om met een ouder te mogen reizen, die had Thijs de vorige keer bij de douane hard nodig gehad. Bij het inchecken duurde het erg lang, ze moesten per se bellen om toestemming aan te vragen om Thijs en de kids aan boord te laten. Blijkbaar wilde ze geen enkel risico nemen, en ze waren niet zo bekend met het Nato visum, maar uiteindelijk kwam alles goed en kon ik ze uitzwaaien.
Ja, en hier gaat de blog in 2 delen; deels in DFW, deels in Nederland. Ik kon de tijd hier goed gebruiken om wat werk in te halen en daarna heerlijk voor de tv te gaan liggen eten (fijn om even niet het goede voorbeeld te hoeven geven). Donderdag avond met andere Nederlandse dames uit eten geweest, op een terrasje waar je van te voren kon reserveren, zo kom je steeds aan leuke tips om Covid-19 proof ergens naar toe te kunnen. Zaterdag heb ik in de garage doorgebracht, in tegenstelling tot andere staten heeft Texas wel een verplichte jaarlijkse keuring. Vervolgens kan je online een sticker aanvragen en mag je weer een jaar de weg op. Hoe het kan dat je nog steeds zoveel auto’s langs de weg ziet begrijp ik eigenlijk niet. Zondag heb ik onze buren opgehaald nadat ze terug waren van hun vakantie in NL en ’s avonds kwamen alle Nederlandse gezinnen bij mij eten om even lekker bij te kletsen.
Thijs had een prima vlucht naar Nederland, er zaten maar 40 mensen aan boord. Aan sommige gevolgen van Corona kunnen we best wennen! Op Schiphol het eerste broodje rookworst en de foto’s van frikandel speciaal en andere lekkere dingen bleven volgen. In den Bosch kan Thijs het appartement van zijn oom& tante lenen, die zelf een periode naar Frankrijk zijn. Na wat gespook door de jetlag zijn ze op de oude basisschool langs geweest, Willem was bij het uitzwaaien van groep 8, zijn oude klas. Alle aandacht ging naar Willem, was een beetje overweldigend. In het weekend zijn ze lekker naar Zoutelande met de Smeltjes, zowel Thijs als ik gingen daar als kind ieder jaar op vakantie. Vorig jaar zijn we er nog met Evelien & Bente geweest en leuk dat onze kids nu ook leuke herinneringen aan dit plaatsje krijgen. De kids stralen op alle foto’s en genieten ervan om in Nederland te zijn!
Maandagochtend nadat de studieopdracht verzonden was, kon Thijs zich op de reis naar Nederland gaan richten. De kids hadden leuke schaaltjes geverfd en laten bakken, die even ophalen voor oma en toen hadden we nog wat papierwerk te doen. Ze moesten alle vier een gezondheidsverklaring bij zich hebben voor de aankomst op Schiphol en ik moest een toestemmingsverklaring tekenen om met een ouder te mogen reizen, die had Thijs de vorige keer bij de douane hard nodig gehad. Bij het inchecken duurde het erg lang, ze moesten per se bellen om toestemming aan te vragen om Thijs en de kids aan boord te laten. Blijkbaar wilde ze geen enkel risico nemen, en ze waren niet zo bekend met het Nato visum, maar uiteindelijk kwam alles goed en kon ik ze uitzwaaien.
Ja, en hier gaat de blog in 2 delen; deels in DFW, deels in Nederland. Ik kon de tijd hier goed gebruiken om wat werk in te halen en daarna heerlijk voor de tv te gaan liggen eten (fijn om even niet het goede voorbeeld te hoeven geven). Donderdag avond met andere Nederlandse dames uit eten geweest, op een terrasje waar je van te voren kon reserveren, zo kom je steeds aan leuke tips om Covid-19 proof ergens naar toe te kunnen. Zaterdag heb ik in de garage doorgebracht, in tegenstelling tot andere staten heeft Texas wel een verplichte jaarlijkse keuring. Vervolgens kan je online een sticker aanvragen en mag je weer een jaar de weg op. Hoe het kan dat je nog steeds zoveel auto’s langs de weg ziet begrijp ik eigenlijk niet. Zondag heb ik onze buren opgehaald nadat ze terug waren van hun vakantie in NL en ’s avonds kwamen alle Nederlandse gezinnen bij mij eten om even lekker bij te kletsen.
Thijs had een prima vlucht naar Nederland, er zaten maar 40 mensen aan boord. Aan sommige gevolgen van Corona kunnen we best wennen! Op Schiphol het eerste broodje rookworst en de foto’s van frikandel speciaal en andere lekkere dingen bleven volgen. In den Bosch kan Thijs het appartement van zijn oom& tante lenen, die zelf een periode naar Frankrijk zijn. Na wat gespook door de jetlag zijn ze op de oude basisschool langs geweest, Willem was bij het uitzwaaien van groep 8, zijn oude klas. Alle aandacht ging naar Willem, was een beetje overweldigend. In het weekend zijn ze lekker naar Zoutelande met de Smeltjes, zowel Thijs als ik gingen daar als kind ieder jaar op vakantie. Vorig jaar zijn we er nog met Evelien & Bente geweest en leuk dat onze kids nu ook leuke herinneringen aan dit plaatsje krijgen. De kids stralen op alle foto’s en genieten ervan om in Nederland te zijn!
