Week 48 Yellowstone!
Blijf op de hoogte en volg Fort
29 Juni 2020 | Verenigde Staten, Arlington
Wat een fantastisch National Park is dit! De reclames met de geysers en de wilde dieren waren me wel bekend, maar de canyons en watervallen en het thermische landschap waar je doorheen mag wandelen niet. Het park is supergroot en de natuur erg gevarieerd, wij kijken onze ogen uit!
Maandag gingen we de camper ophalen, deze keer gehuurd bij een wat groter bedrijf. Voordeel is dat het een wat moderne camper blijkt te zijn. We hebben voor deze vakantie een COVID19 laadje gemaakt, met voor iedereen zijn masker (de jongens en ik gebruiken een bandana/cowl en thijs en isabel hebben een voorkeur voor wegwerpmaskertjes), hand sanitizer en ontsmettingslotion. Tijdens onze trip bleek wel dat het beleid hier niet alleen per staat verschilt, maar zelfs per county. In Idaho/West Yellowstone zagen we al grote groepen in restaurants zitten, die zich verbazen zij als wij met onze mondkapjes binnen komen. Op andere locaties was het weer strikter geregeld; de receptie was soms dicht en dan lagen er enveloppes klaar op een tafel met de informatie voor jouw site.
De eerste dag moesten we even wat miles maken om weer op de gereserveerde plekken uit te kunnen komen, met veelbelovende “Caution, wild life on road” borden. In West-Yellowstone hadden we een mooie site aan de rand van de campsite, prachtig uitzicht, maar ff wennen aan de kou in de bergen. Gelukkig had thijs wel op de weer-app gekeken en gezorgd dat we een lange broek en trui meegenomen hadden, maar ’s nachts werd er sneeuw voorspeld. Ben ik toch teveel aan het klimaat in Texas gewend. ’s Avonds lekker vuurtjes stoken tegen de kou, en samen met twee dekens slapen ipv de airco heeft ook wel weer wat. De volgende dag gingen we door naar Livingstone, als verrassing zijn we onderweg naar Big-Sky resort gegaan. Isabel heeft een state project over Montana gedaan, en moest daar 3 locaties uitzoeken waarvan ze zelf Big Sky resort (een ski resort) uitgekozen had. Ze vond het superleuk om het in het echt te zien, en de weg door de bergen er naar toe was prachtig. In Livingstone hadden we een plekje aan de Yellowstone river, ook superkoud waar veel mensen in gaan fly-fishen. Door Montana gingen we verder naar Red Lodge en via de East entrance Yellowstone in.
Alleen al de route van de ingang naar onze 1e campsite was fantastisch. Na de toegangscontrole stond na 1 m de eerste buffalo/bizon op enkele meters afstand van de weg. We reden via de bergen, een afgrond met een rivier beneden en de sneeuw. In een bocht zagen we mensen staan te fotograferen, dus als nieuwsgierige Hollanders ook uitgestapt: in het dal liepen 2 beren: een moeder met een kleintje! Gelukkig stonden er al andere mensen, anders waren we er zo voorbij gereden! De moeder & kleintje gingen even liggen, maar hadden verder geen boodschap aan ons en liepen daarna samen verder, te schattig! Wat verderop kwamen we langs herten, bizons en deers met grote geweien en toen kwamen we op de campsite. Yellowstone is zo groot dat we 2 verschillende sites geboekt hebben, waar we ieder 2 nachten blijven. Op “Grant” hadden we een prachtige site, midden in het bos met verderop uitzicht op het meer. We hebben nog een trail gelopen, met verse beren/rendieren poep en toen een vuurtje gemaakt en ge-BBQ’d.
De volgende dag zijn we de geysers gaan bekijken in de regio van Old Faithful. Old Faithful is meest betrouwbare geiser van het park, vandaar de naam he. Deze is het best te voorspellen, iedere 90 minuten (met max 10 minuten speling). Het was prachtig om dit natuurgeweld te zien en langs de andere geysers en kookpotjes te kunnen wandelen (met mondkapje, maar nu meer tegen de zwavel geur, geur van rotte eieren). Kids waren erg onder de indruk, en het werd nog mooier tijdens de volgende wandeling. Na een picknick onderweg (lange leve de camper), gingen we naar Grand prismatic spring, waar je verschillende kleuren ziet; van oranje tot blauw. Soms komt er ook even blauwe danwel oranje stoom van het water! Isabel had in de National Geografic een foto van deze pool gezien voordat we naar de USA verhuisden en ik heb toen beloofd dat we deze in het echt zouden gaan zien, echt prachtig!
Zaterdag gingen we op pad naar de volgende campsite bij Canyon. Onderweg zouden we langs een Mud Vulcano komen, en dat leek me wel leuk voor Tim (die zo van modder houdt). Toen we aankwamen stonden er 3 bizons op het looppad, dus moesten we tegen de looprichting in beginnen. Naast de modder vulkaan, bleken er kokende modderpools te pruttelen. We liepen een mooie wandeling over board walks (omdat de grond te heet is), en kwamen toen weer bij de bizons uit, waar we voorzichtig langs geslopen zijn. Gelukkig stonden er dikke Amerikanen voor ons, die we er wel uit konden rennen. Aan het einde was nog een “dragons mouth”, een rotsformatie waar stomend water en dreigende geluiden uit kwamen, heel gaaf! Via Hayden Valley reden we verder naar onze campground, waar veel bizons en herten stonden (kijken we inmiddels niet meer van op). Ondanks de negatieve berichten in de Lonely Planet reisgids, hadden we weer een fantastische site aan het einde van de campground met het open bos achter ons. Alle voedsel moet hier in beerboxes, en ik vond het eng als de kids te ver het bos in gingen om takken te zoeken, er is toch echt ander wildlife dan op onze Wamberg…
Maandag gingen we de camper ophalen, deze keer gehuurd bij een wat groter bedrijf. Voordeel is dat het een wat moderne camper blijkt te zijn. We hebben voor deze vakantie een COVID19 laadje gemaakt, met voor iedereen zijn masker (de jongens en ik gebruiken een bandana/cowl en thijs en isabel hebben een voorkeur voor wegwerpmaskertjes), hand sanitizer en ontsmettingslotion. Tijdens onze trip bleek wel dat het beleid hier niet alleen per staat verschilt, maar zelfs per county. In Idaho/West Yellowstone zagen we al grote groepen in restaurants zitten, die zich verbazen zij als wij met onze mondkapjes binnen komen. Op andere locaties was het weer strikter geregeld; de receptie was soms dicht en dan lagen er enveloppes klaar op een tafel met de informatie voor jouw site.
De eerste dag moesten we even wat miles maken om weer op de gereserveerde plekken uit te kunnen komen, met veelbelovende “Caution, wild life on road” borden. In West-Yellowstone hadden we een mooie site aan de rand van de campsite, prachtig uitzicht, maar ff wennen aan de kou in de bergen. Gelukkig had thijs wel op de weer-app gekeken en gezorgd dat we een lange broek en trui meegenomen hadden, maar ’s nachts werd er sneeuw voorspeld. Ben ik toch teveel aan het klimaat in Texas gewend. ’s Avonds lekker vuurtjes stoken tegen de kou, en samen met twee dekens slapen ipv de airco heeft ook wel weer wat. De volgende dag gingen we door naar Livingstone, als verrassing zijn we onderweg naar Big-Sky resort gegaan. Isabel heeft een state project over Montana gedaan, en moest daar 3 locaties uitzoeken waarvan ze zelf Big Sky resort (een ski resort) uitgekozen had. Ze vond het superleuk om het in het echt te zien, en de weg door de bergen er naar toe was prachtig. In Livingstone hadden we een plekje aan de Yellowstone river, ook superkoud waar veel mensen in gaan fly-fishen. Door Montana gingen we verder naar Red Lodge en via de East entrance Yellowstone in.
Alleen al de route van de ingang naar onze 1e campsite was fantastisch. Na de toegangscontrole stond na 1 m de eerste buffalo/bizon op enkele meters afstand van de weg. We reden via de bergen, een afgrond met een rivier beneden en de sneeuw. In een bocht zagen we mensen staan te fotograferen, dus als nieuwsgierige Hollanders ook uitgestapt: in het dal liepen 2 beren: een moeder met een kleintje! Gelukkig stonden er al andere mensen, anders waren we er zo voorbij gereden! De moeder & kleintje gingen even liggen, maar hadden verder geen boodschap aan ons en liepen daarna samen verder, te schattig! Wat verderop kwamen we langs herten, bizons en deers met grote geweien en toen kwamen we op de campsite. Yellowstone is zo groot dat we 2 verschillende sites geboekt hebben, waar we ieder 2 nachten blijven. Op “Grant” hadden we een prachtige site, midden in het bos met verderop uitzicht op het meer. We hebben nog een trail gelopen, met verse beren/rendieren poep en toen een vuurtje gemaakt en ge-BBQ’d.
De volgende dag zijn we de geysers gaan bekijken in de regio van Old Faithful. Old Faithful is meest betrouwbare geiser van het park, vandaar de naam he. Deze is het best te voorspellen, iedere 90 minuten (met max 10 minuten speling). Het was prachtig om dit natuurgeweld te zien en langs de andere geysers en kookpotjes te kunnen wandelen (met mondkapje, maar nu meer tegen de zwavel geur, geur van rotte eieren). Kids waren erg onder de indruk, en het werd nog mooier tijdens de volgende wandeling. Na een picknick onderweg (lange leve de camper), gingen we naar Grand prismatic spring, waar je verschillende kleuren ziet; van oranje tot blauw. Soms komt er ook even blauwe danwel oranje stoom van het water! Isabel had in de National Geografic een foto van deze pool gezien voordat we naar de USA verhuisden en ik heb toen beloofd dat we deze in het echt zouden gaan zien, echt prachtig!
Zaterdag gingen we op pad naar de volgende campsite bij Canyon. Onderweg zouden we langs een Mud Vulcano komen, en dat leek me wel leuk voor Tim (die zo van modder houdt). Toen we aankwamen stonden er 3 bizons op het looppad, dus moesten we tegen de looprichting in beginnen. Naast de modder vulkaan, bleken er kokende modderpools te pruttelen. We liepen een mooie wandeling over board walks (omdat de grond te heet is), en kwamen toen weer bij de bizons uit, waar we voorzichtig langs geslopen zijn. Gelukkig stonden er dikke Amerikanen voor ons, die we er wel uit konden rennen. Aan het einde was nog een “dragons mouth”, een rotsformatie waar stomend water en dreigende geluiden uit kwamen, heel gaaf! Via Hayden Valley reden we verder naar onze campground, waar veel bizons en herten stonden (kijken we inmiddels niet meer van op). Ondanks de negatieve berichten in de Lonely Planet reisgids, hadden we weer een fantastische site aan het einde van de campground met het open bos achter ons. Alle voedsel moet hier in beerboxes, en ik vond het eng als de kids te ver het bos in gingen om takken te zoeken, er is toch echt ander wildlife dan op onze Wamberg…
