Week 33: Preparing for the roadtrip
Blijf op de hoogte en volg Fort
16 Maart 2020 | Verenigde Staten, Arlington
Door onze roadtrip is het er niet van gekomen wat te posten over onze belevenissen in week 33. Een week waarop Tim “genezen” is verklaard voor zijn arm en hij reikhalzend uitkeek naar zijn eerste honkbal training. Maar die is afgelast vanwege de regen. Ja we zitten hier nu in de “regenmaand”. Alles is hier nat en prachtig groen, zelfs het gras in de tuin begint op te leven.
Thijs kreeg uiteindelijk te horen dat hij formeel zijn tentamen heeft gehaald. Door een fout in het systeem bij de OU mochten ze mijn cijfer niet vrijgeven omdat ik nog niet betaald zou hebben voor het tentamen. Iets wat ik op 12 dec 2019 al had gedaan. Maar nu formeel een 7!
Een van Isabels lievelingsdocenten heeft een zoontje die door een ongelukje tot zijn middel in het gips zit. De klassenmoeder had een meal-train opgezet waar je op kon aangeven of je een maaltijd voor haar wilde maken. Dat hebben wij met liefde gedaan aangezien Isabel, zeker in het begin, erg veel steun aan haar heeft gehad. Dus de woensdag in de koelbox een volledige maaltijd voor haar gezin gemaakt (incl mooie fles wijn voor de volwassenen). Zelfgemaakte pilav. Eerst wilden we lasagne maken maar die was al ingeschreven. Rian was tussendoor ook nog even twee dagen naar Washington DC.
Rian moest vrijdagochtend nog even naar het werk om haar nieuwe toekomstige Deense collega welkom te heten. Daarna zagen we elkaar bij het ophalen van de camper voor onze roadtrip Texas. Camper. Het was weer even wennen om iets groters dan onze auto te rijden. Camper is 24 ft, mijn vrachtwagen rijbewijs kwam wel van pas om de bochten in te schatten. Thuis de camper ingepakt, bleek superveel ruimte in te zitten en toen: en route! Ons plan is Austin – San Antonio- Del Rio- Terlingua Ranch – Big Bend en via Abilene terug. Het mooie aan een camper leek mij dat je zover kan rijden als je wil en dat je lekker flexibel bent. Toen was ik nog niet bekend met de Amerikaanse planningsdrift, want ik had in oktober nog net 2 nachten in het state park zelf kunnen boeken en heb uiteindelijk dus maar alle nachten vooruit geboekt. En gelukkig maar, want alle campings/ RV parks stonden vol en kansloos bij de Walmart op het parkeerterrein overnachten wil ik ook liever voorkomen.
Het eerste stuk van de route was bekend terrein: Austin. Onderweg konden de kids met lego spelen, en de KOA bleek vol te staan met Snowbirds; ouderen uit de Noordelijke Staten die hier een aantal maanden komen overwinteren. Wij moesten er wel om lachen en de kids vonden de KOA fantastisch, maar onbegrijpelijk dat het zwembad echt te koud was. De camper die wij zelf heel erg groot vonden bleek de kleinste van het park te zijn, hele bussen van het formaat “Meet the Fockers” werden door 2 mensen bezet. De volgende ochtend gingen we door naar San Antonio, dat een superleuke stad bleek te zijn. Dankzij de uber hoefden we niet met de camper downtown, en hebben we gewandeld en gevaren langs de River Walk. De volgende dag zijn we naar de Alamo geweest, Thijs gebruikt al tijden de uitdrukking ‘the Alamo’ als hij iets gaat opruimen of inpakken, de Texanen zeggen “Remember de Alamo”. ’s Middags naar een leuk museum geweest, over Texaanse geschiedenis en dino’s, waar ook veel hands-on activiteiten voor de kids waren. Het museum heette Witte museum, dus een mooie WIT (Willem Isabel Tim) foto kunnen scoren!
Thijs kreeg uiteindelijk te horen dat hij formeel zijn tentamen heeft gehaald. Door een fout in het systeem bij de OU mochten ze mijn cijfer niet vrijgeven omdat ik nog niet betaald zou hebben voor het tentamen. Iets wat ik op 12 dec 2019 al had gedaan. Maar nu formeel een 7!
Een van Isabels lievelingsdocenten heeft een zoontje die door een ongelukje tot zijn middel in het gips zit. De klassenmoeder had een meal-train opgezet waar je op kon aangeven of je een maaltijd voor haar wilde maken. Dat hebben wij met liefde gedaan aangezien Isabel, zeker in het begin, erg veel steun aan haar heeft gehad. Dus de woensdag in de koelbox een volledige maaltijd voor haar gezin gemaakt (incl mooie fles wijn voor de volwassenen). Zelfgemaakte pilav. Eerst wilden we lasagne maken maar die was al ingeschreven. Rian was tussendoor ook nog even twee dagen naar Washington DC.
Rian moest vrijdagochtend nog even naar het werk om haar nieuwe toekomstige Deense collega welkom te heten. Daarna zagen we elkaar bij het ophalen van de camper voor onze roadtrip Texas. Camper. Het was weer even wennen om iets groters dan onze auto te rijden. Camper is 24 ft, mijn vrachtwagen rijbewijs kwam wel van pas om de bochten in te schatten. Thuis de camper ingepakt, bleek superveel ruimte in te zitten en toen: en route! Ons plan is Austin – San Antonio- Del Rio- Terlingua Ranch – Big Bend en via Abilene terug. Het mooie aan een camper leek mij dat je zover kan rijden als je wil en dat je lekker flexibel bent. Toen was ik nog niet bekend met de Amerikaanse planningsdrift, want ik had in oktober nog net 2 nachten in het state park zelf kunnen boeken en heb uiteindelijk dus maar alle nachten vooruit geboekt. En gelukkig maar, want alle campings/ RV parks stonden vol en kansloos bij de Walmart op het parkeerterrein overnachten wil ik ook liever voorkomen.
Het eerste stuk van de route was bekend terrein: Austin. Onderweg konden de kids met lego spelen, en de KOA bleek vol te staan met Snowbirds; ouderen uit de Noordelijke Staten die hier een aantal maanden komen overwinteren. Wij moesten er wel om lachen en de kids vonden de KOA fantastisch, maar onbegrijpelijk dat het zwembad echt te koud was. De camper die wij zelf heel erg groot vonden bleek de kleinste van het park te zijn, hele bussen van het formaat “Meet the Fockers” werden door 2 mensen bezet. De volgende ochtend gingen we door naar San Antonio, dat een superleuke stad bleek te zijn. Dankzij de uber hoefden we niet met de camper downtown, en hebben we gewandeld en gevaren langs de River Walk. De volgende dag zijn we naar de Alamo geweest, Thijs gebruikt al tijden de uitdrukking ‘the Alamo’ als hij iets gaat opruimen of inpakken, de Texanen zeggen “Remember de Alamo”. ’s Middags naar een leuk museum geweest, over Texaanse geschiedenis en dino’s, waar ook veel hands-on activiteiten voor de kids waren. Het museum heette Witte museum, dus een mooie WIT (Willem Isabel Tim) foto kunnen scoren!
