Week 46: Yes we can! - Reisverslag uit Arlington, Verenigde Staten van Fort WIT - WaarBenJij.nu Week 46: Yes we can! - Reisverslag uit Arlington, Verenigde Staten van Fort WIT - WaarBenJij.nu

Week 46: Yes we can!

Blijf op de hoogte en volg Fort

08 Juni 2020 | Verenigde Staten, Arlington

Afgelopen donderdag het verlossende woord gekregen dat we op vakantie mogen! Echt een enorme opluchting, we konden tot vrijdag kosteloos de camper annuleren en we hebben dat steeds uitgesteld. We hielden er eigenlijk al rekening mee dat het niet zou gaan lukken, maar toen werden onverwachts de reisbeperkingen voor militairen versoepeld, en de afgelopen weken moesten we zeker stellen hoe we als Nederlanders de regelgeving van gaan uitvoeren. De staten waar we naar toe willen staan weer toeristen toe, en met de camper hoeven we geen ander sanitair te gebruiken.

We hadden deze vakantie al in december geboekt. Toen alles nog “normaal” was. Van alle protesten en onrust merken wij hier weinig. Aanleiding is natuurlijk enorm triest en ook goed dat men opstaat hiertegen. Alleen de rellen doen de zaak geen goed, gelukkig nemen die snel af. In Arlington is het relatief rustig geweest, ook in Fort Worth. In Dallas is het even rumoerig geweest. In de laatste twee steden is een avondklok van kracht geweest. Onze vrienden die daar wonen moesten om 20:00u thuis en binnen zijn. Hele aparte gewaarwording.

Afgelopen week hebben we besloten om de kinderen toch weer met vriendjes te laten spelen. Zeker van vriendjes waar we de ouders wat beter kennen. Dus afgelopen maandag hebben we onze dierentuin afgeleverd bij hun vriendjes (2 broertjes, een zit bij Willem in de klas en de andere bij Isabel). Tim is ook welkom, die moeder is dol op hem, en dat weet hij…. De kinderen vonden het heerlijk! Even eruit, even live met vriendjes even weer “normaal”. Voor ons was het ook lekker om heel even geen kinderen om ons heen te hebben. Was lang geleden.
Daarnaast hebben we ook Sylvana laten oppassen, zodat wij ongestoord konden studeren en werken. Ze heeft heerlijke cookies gebakken met de kinderen. Net in de week dat ik wat streng op mijn eten aan het letten was….

Doordat we nu toch op vakantie gaan wordt de studie een snelkookpan. Door alle perikelen liep ik al 2 weken achter maar met de vakantie (2 weken) wordt dat 4 weken. Ben elk mogelijk moment readers, bronnen, analyses etc. aan het scannen om de hoofdlijnen eruit te halen en opdrachten aan het maken. Komende donderdag moet een opdracht ingeleverd worden, iets wat anders over 2 weken pas gedaan moest worden. Heerlijk, working under pressure!

Relatief gezien is de Texaanse zomer plots begonnen. We zitten nu in de 35+ graden. We hoeven de komende 3 maanden eigenlijk niet meer op de weer app te kijken. Hooguit of het veel meer dan 40 graden wordt. Volgens onze overbuurman hadden we vorig jaar een milde zomer… Really? Pffff. Dit jaar wordt volgens hem een hele hete zomer. We merken nu al in het zwembad dat het niet meer afkoelt, je wordt er hooguit nat van. Het water is rond de 32 graden. Het blijft wel fijn om er eind van de dag even in te plonzen. Zeker als we allebei de hele dag binnen gewerkt hebben, is het heerlijk afschakelen. We blijven overigens volhouden dat het zwembad voor de kinderen is.

Zaterdag hebben we afscheid genomen van 2 Nederlandse collega’s en hun gezinnen, die deze zomer terug naar Nederland verhuizen. Er kon geen grote borrel gehouden worden, dus donderdag hebben we dat virtueel met de collega’s met filmpjes en speeches gedaan en zaterdag met de Nederlandse gezinnen lekker ge-BBQ’d. Was een mooie avond, nog even ingebeld op het afscheid van Jeroen en Astrid in Washington en afgesloten met een enkele whisky uit de nieuwe JPO whisky glazen. Of twee.

Zondag was het in ieder geval een uitdaging om uit bed te komen, maar nadat we heel langzaam weer op gang kwamen besloten om ondanks de hitte wel naar het State Park te gaan. Thijs ging aan zijn opdracht werken en ik ben met de kids naar Dinosaur Valley gereden, waar heel veel voetafdrukken van dinosaurussen te vinden zouden zijn. Willem was hier al op schoolreis geweest en onze reisgids. We begonnen bij de Ballroom, waar je zou moeten struikelen over de dino footprints, meer dan honderd stuks, maar ja die stonden onder water. Het was een prachtige rivier en omgeving, maar dus geen footprint te zien. Na nog wat meer lopen in de hitte zijn we nog naar een andere plek in het State Park gereden, waar je via stenen de rivier over kon steken en ineens stonden we bij een set voetsporen, heel gaaf! Er waren verschillende soorten afdrukken, de vallei deed ook wel een beetje “Jurassic Park-achtig” aan. Na vandaag denken we wel dat de Dino’s uitgestorven zijn door de hitte, want de kids wilden niet eens meer een ijsje alleen maar in de airco afkoelen…thuis met een laatste duik het weekend afgesloten!

Komende 2 weken zijn we naar de National Parks Yellowstone & Grand Teton aan het rondtrekken, daarna komen de verhalen en foto’s op de blog, tot dan!
Fort

3 jaar wonen & werken in de USA

Actief sinds 29 Juli 2019
Verslag gelezen: 68
Totaal aantal bezoekers 11697

Voorgaande reizen:

25 Juli 2021 - 25 Juli 2022

3e jaar in Texas

27 Juli 2020 - 24 Juli 2021

Fort WIT, 2e jaar in Texas

15 Juli 2019 - 01 Juli 2020

3 jaar WIT in de USA, de eerste indruk

Landen bezocht: